مدح و شهادت وهب بن عبدالله از اصحاب سیدالشهدا علیه‌السلام
سـر می‌دهـیم تا که برایت سپـر شویم مانند شمع، پای غمت شعـله‌ور شویم از جـانب مـسـیـح به سـوی تـو آمدیم تا با دَمت شـهـید شده، زنـده‌تـر شویم مـا را مـبــاد مـثــل طــرمّــاح آمــدن در راه دوست کاش که آسیمه‌سر شویم برکت مفـصل است سر سفـره غـمت حـاشـا اسیـر زنـدگی مخـتـصر شویم ما کی در این مسیر سر از پا شناختیم؟ گیرم که در هوای تو بی پا و سر شویم ما را پـسـر به کـار نـیـایـد بـدون تـو ای کاش در رکاب شما بی‌پسر شویم |